Mijn vader Henk van Dijl (1925 Amsterdam – Egmond-Binnen 2012) schilderde er ook op los. Hieronder een stukje dat hij destijds over zichzelf schreef en enkele voorbeelden van zijn schilderijen. Als een soort van digitaal eerbetoon.
VANDYLISM Tijdens mijn opleiding tot tekenleraar aan de Normaalschool te Amsterdam heb ik vakkundig en traditioneel les gehad in tekenen en schilderen. Ik heb daar geleerd uit mijn ogen te kijken. In de eerste helft van mijn loopbaan gaf ik les aan middelbare scholen, één jaar als “exchange teacher” in Los Angeles, en ook enige jaren aan voornoemde Normaalschool. Daarna volgden vele jaren aan de HTS voor de Bouwkunde te Utrecht waar ik les gaf in schetsen, documenteren en perspectief: met andere woorden het natuurgetrouw en controleerbaar weergeven van de bestaande werkelijkheid.
Dit alles heb ik omstreeks 1990 losgelaten onder het motto ‘ik ga voor mijzelf beginnen’. Eerlijk bezig zijn met picturale middelen. Kleuren, vormen, lijnen, contrasten, ritme, corrigeren, weghalen, toevoegen. Geen herkenbare en gekende voorstellingen maar autonome werkstukken. De titels die ik mijn werken in het begin gaf, dienden uitsluitend ter onderscheiding. Maar omdat een titel toch altijd suggestief is en een verklarende werking heeft ter geruststelling van de kijker, ben ik overgestapt op de allesomvattende benaming Vandylism.
Graag zou ik beweren, dat mijn werken geheel van binnenuit tot stand komen. Eén invloed van buitenaf laat zich echter niet ontkennen: het dagelijkse contact met het landschap en het prachtige licht aan de kust van Noord-Holland.
My father Henk van Dijl (1925 Amsterdam – Egmond-Binnen 2012) also painted. Below a text he wrote about himself, and above some examples of his painting – as a kind of digital tribute.
VANDYLISM As an art student in Amsterdam, I learnt the technical and traditional art of drawing and painting and was taught to observe the world around me. My early career as an art teacher included a post at a secondary school, a year as an exchange teacher in Los Angeles, USA, and a few years at my former college in Amsterdam. I was then appointed to teach drawing, documentation and perspective at the HTS (Higher Technical College for Architecture and Design, Utrecht) where art was about depicting the reality of the real world as closely as possible.
To avoid suggesting their meaning to the viewer
I would simply name them ‘Vandylism’
Henk van Dijl
By 1990, having retired from teaching, I decided to start afresh. This time my aim was to create art through the honest representation of images, colours, shapes, lines, contrasts, rhythms and changes – producing work that would not represent a recognizable or known structure but be an art form in its own right. Initially, I would title the works with names to distinguish them from one another but then to avoid suggesting their meaning to the viewer, I would simply name them ‘Vandylism’. I cannot claim that all my work has been created purely from within. The influence of the surrounding countryside and the light of North Holland continue to inspire me.